Ufak çocukların ayrıca yaşlarına hem de gelişim düzeylerine uygun olmayan bir biçimde fazla hareketlilik göstermesi sorununa Hiperaktiflik denilmektedir. Birçok ailenin felakete uğramış olduğu Hiperaktife bozukluğu tedavisi aksatılmamalıdır.
Genelde 3-4 yaşlarında ki çocuklarda görülen Hiperaktiflik, kimi süre bebeklik döneminde de kendini göstermektedir. Hiperaktive sorunu olan bütün çocukların uzman tedavisinden geçmeleri gerekir. Somurtkan durumda uyuma, aksilik, rahatsızlık, aralıksız inleme gibi semptom ve diğer şikayetler kontrol altına alınmaz, bu durum keza çocuğa hem de ailesini zora sokmaktadır. Kızlara nazaran hiperaktivite sorunu erkek çocuklarda daha pozitif görülmektedir. İşte, hiperaktivite bozukluğunun çare yöntemleri ve ailelerin hiperaktivite tedavisinde üzerine düşen görevler.
Hiperaktivite öbür nedenlerle olabilir. Bunlar aralarında; beyinde bir takım yapısal işlevsel bozukluklar, genetik etkisi, çevre etki görülmektedir. Hiperaktiflik gebelik döneminde saptama edilememektedir. Bu yüzden doğum öncesi herhangi bir tedbir yada tedavi yoktur. Ama ilaç, alkol ve sigara kullanımından kaçınarak önlem alınabilir.
Hiperaktif çocuklar çoğunlukla haylazlık ile karıştırılmaktadır.
Hiperaktif Çocukların Özellikleri Nelerdir?
Uyarı eksikliği ve fazla hareketlilik belirtilerinin dış uyaranlara emrindeki olmadan geliştiği görülür.
İlgileri kısa süreli olduğu için tez sıkılıp başladığı bir işi yarım bırakırlar.
Yaşıtları ile veya kardeşler ile ilişki sorunları görülür.
Kavgacı davranışlar yaparlar.
Coşku ve adrenalin arayan davranışları vardır.
Hayallere dalma ve koordinasyon eksikliği görülmektedir.
Çocuk çok hareketlidir, olduğu yerde duramaz. Oturduğu yerde uzun zaman duramaz derhal kalkar.
Kendilerini kontrol etmelerindeki güçlük sebebiyle nerede durmaları gerektiğini bilemezler. Korkusuzca davranmaları farklı alanlara yönlendirilmiş tehlikelerle karşılaşmalarına neden olur.
Tehlikeyi kavrayamaz, birden atılır. Soru bitmeden yanıt verir, hitabe aralarına girer. Başladığı bir işi bitiremez.
Dikkat eksikliğinden nedeniyle dersleri anlayamaz. Mektep hayatında başarısızlık görülür.
Hiperaktivite Tedavisi ve Önemi
Hiperaktiviteden şüpheleniliyorsa hiç paniğe kapılmadan uygun bir tanı için uzman doktora danışılmalıdır. Bunun bir rahatsızlık olduğu fakat çözülebilir bir problem olduğu bilinmelidir. Sevgi, saygı ve şefkat ile hiperaktif çocuklar a öteki dinç çocuklara yakın bir yükselme ve gelişme gösterebilirler. Başlıca aileler de ilaç kullanımını alışkanlık oluşturacağı zannedilir ve hap kullanmaktan kaçınırlar. Ama ilaç uygulamak alışkanlık yapmaz. Ilaç kullanması gerektiği halde ilaç almayan çocuklarda bu rahatsızlık ilerleyerek madde kullanımı gibi daha kötü alışkanlıklara sebep olabilir. Bundan nedeniyle bilirkişi doktorun önerdiği çare uygulanmalıdır.
Bu çocukları ortama uydurmak zordur fakat etraf bu çocukları kabul etmeli ona göre davranılmalıdır. Onlara kaide koyarken uzman önerisi göz önünde tutularak halden anlayan bir şekilde davranılmalıdır. Hiperaktivite teşhisi koyulduktan daha sonra doktor, aile ve hoca birlikte bir tedavi stratejisi belirlemelidir. Aile ve öğretmenin yaklaşımı da en az uzman hekimin tedavisi kadar önemlidir. Hiperaktif çocuğun öğrenme stratejisi diğer çocuklardan farklıdır. Bu çocuklarda uyarı eksikliği göz önünde tutularak, onların da katılımını karşılamak eğitim materyalleri kullanarak dikkatini çekmek gibi yöntemler kullanılabilir.
Bu zorlu süreçte şüphesiz ki en büyük güçlük ve sabır gerektiren tayin anne ve babaya düşmektedir. Çocuğa aleyhinde bir hemen olan hiddet iyileşme sürecini etkileyeceği için epeyce sakin ve sabırlı olmalıdırlar. Çocuğun sinirlenip kontrolden çıkacağını anlayınca ona derin derin nefes almasını bildirmek benzer zaman da kendisi de yaparak misal olmalıdır. Birlikte yürüşe çıkmak, oyunlar oynamak yanında olduğunu sezdirmek gerekir. Çocuğun odasını açık renklerde boyamak, dikkatini dağıtacak pozitif eşya koymamak gerekir. Çocuğu jurnal tutmaya teşvik etmek, hissettiklerini özgürce yazmasını sağlamak gerekir. Hiperaktif çocuklarda besin de son derece önemlidir. Bilhassa tatlı ve kalorisi yüksek gıdalara uyarı edilmelidir. Dengelenmiş ve uyumlu bir beslenme programı uygulanmalıdır.